تصویرگری پدیده های زمینی در قرآن کریم

یکی از موضوعاتی که خداوند برای بیان مفاهیم به وصف آن در قرآن پرداخته است? طبیعتمی باشد.ویکی از شاخه های آن (طبیعت) که کلام باریتعالی بسیار به تصویرگری آن پرداخته ?زمین وپدیده های موجود در آن است.خداوند بسیار از زمین وپدیده های آن درقرآن یاد می کند.درواقع خداوند با ذکر این پدیده ها بخشی از آیات خود را در آن ها به معرض نمایش می گذارد.به صورتی که پاره ای از آن ها مبین نظم وقانونمندی جهان می باشد و برخی بازگو کننده ارتباط و وحدت بین اجزای جهان است .برخی زیبایی خلقت را توصیف می کند وبرخی دیگر هم اشاره به تحول هستی وعظمت قدرت باریتعالی دارد.در تصویرگری زمین وپدیده های آن در قرآن کریم گاهی از تشبیه و مجاز وگاهی از کنایه واستعاره استفاده شده است.از خصوصیات بارزدرآن ?دو ویژگی تحرک و پویایی ودقت و ریزه کاری های موجود در آن می باشد.تصویر گری نیز در آن بدان صورت می باشد که گویی عین ممثل له است وبه تعبیری به گونه ای است که سبب می شود که مخاطب تمامی تصاویر را در خانه ذهن خود مشاهده کندو احضار کننده حالت ممثل له در ذهن مخاطب می گردد. در قرآن کریم 461 بار از واژه( أرض)استفاده شده است. ضمنا باید بیان کرد که از میان صور بیانی به کاربرده شده در قرآن کریم ?کنایه بااستعمال 238موردبیشترین صورت بیانی رابه خود اختصاص داده است وبعد از آن مجازوتشبیه با76 موردواستعاره با 65 مورد صورت های بیانی ما را در این تحقیق به خود اختصاص داده اند.